રોટલી ની યાત્રા

અનુવાદક : ડૉ. તૃપ્તિ એમ.જોશી

/ अनुवाद : डॉ. तृप्ति जोशी

  શ્યામ સુંદર દિપ્તી

      ” આ આટલી બધી રોટલીઓ વધી પડી, અનાજનો બગાડ ન કરાય.” મા એ રસોડામાં પ્રવેશતા જ રોટલીઓ નો થપ્પો જોતા જ કહ્યું.
   ” માતાજી, પહેલાં સમોસા, પકોડા ખાઈ લીધા ,પછી રોટલીઓ કોને ખાવી હતી.” – વહુએ જવાબ આપ્યો. “હોટલમાંથી રોટલીઓ ઓછી મંગાવવી હતી ને “મા એ રોટલીઓ ને એક કાગળના પડીકામાં મૂકતા કહ્યું.
   “બસ માતાજી , ઉતાવળે ઉતાવળે મજાક – મસ્તી માં ગણતરી ન કરી અને એમણે   ઑડર કરી દિધો.” વહુએ ચોખવટ કરવાની કોશિશ કરી.
“ચાલ જવા દે , હવે .એમ કર કે બહાર કચરાપેટી પાસે રાખી દે.કચરો લેવા માટે છોકરો આવશે ને , તેને જ આપી દેજે, કોઈ ગરીબનાં મોઢે તો જશે.” મા એ વહુને પડીકું હાથમાં આપતા કહ્યું.
કચરાવાળાએ ઘંટડી વગાડી, તો મા જ ઉતાવળે દોડી ને ગઈ. દરવાજો ખોલીને જ્યારે તે કચરો લેવા લાગ્યો , તો મા કહેવા લાગી,  ” ભાઈ આ રોટલીઓ પણ લેતો જજે.” કચરા ને રેકડી માં નાખી કચરાપેટી પાછી મૂકી અને રોટલીઓ નું પડીકું લઈ ને કચરા સાથે મૂકી દીધું.
મા હજી ત્યાં ઊભી જ હતી.તરત જ બોલી,  ” તે એને પણ કચરા સાથે રાખી દીધું.રેકડી નાં હેન્ડલ માં ભરાવી દેવાનું હતું.”
” બહેનજી,  ” તે બોલતો બોલતો અટક્યો, અને ફરી કહ્યું.” વાત એમ છે ને કે છોકરાઓ ખાતા નથી.”
” કેમ ? શું થયું ? તાજા જેવી જ છે, રાત્રે છોકરાઓ એ વધારે મંગાવી લીધી હતી,” મા એ સમજાવવાની કોશિશ કરી.
તે મનમાં બબડ્યો (ગણગણ્યો), ” જો તાજા જેવી જ છે, તો તમે જ કેમ નથી ખાઈ જતાં,” પરંતુ બોલ્યો નહિ. તેને લગભગ દરરોજ આવી વાતો નો સામનો કરવો જ પડે છે.
તેણે સહજતાથી કહ્યું,  ” એ તો બરોબર છે બહેનજી, પરંતુ બાળકો કહે છે કે મા એ બનાવેલી રોટલી ખાઈશું.”
-0-